Hipokrates potwierdził stosowanie trepanacji czaszki i jest to drugą najstarszą na świecie procedurą chirurgiczną po obrzezaniu. Nazywa się trepanacją i dosłownie oznacza wywiercenie dziury w głowie. Ale nie jest to już przeszłość, nadal neurochirurdzy korzystają z tej metody.
Co wiedzieli ówcześni o trepanacji czaszki?
Praktyka tworzenia dziury w czaszce trwa już od epoki kamienia – archeolodzy znaleźli trepanowane czaszki sięgające 3000 r. p.n.e. Hipokrates, w swoim klasycznym tekście medycznym „O urazach głowy”, zatwierdził trepanację do leczenia ran głowy. W średniowieczu uważano, że procedura była w stanie uwolnić demony od przywódców opętanych, a później „oświeceni” Europejczycy zrobili to, aby leczyć choroby, od zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych po epilepsję.
Do wykonania otworu służy instrument zwany trepanem. Trepan trafia w czaszkę, a fragment czaszki pacjenta jest wydobywany. W końcu skóra leczy się nad otworem i zostaje mały guzek. Trepany przekształciły się z surowych, zaostrzonych kamieni w epoce neolitu, w ślimaki ręczne w ciemnych wiekach, w elektryczne wiertarki używane dzisiaj.
W jakim celu nadal wykonywana jest trepanacja czaszki?
Obecnie na świecie są lekarze, którzy wykonują trepanację czaszki i wykonują ją na każdym, kto ma, co najmniej 18 lat. Według doniesień medycznych można stwierdzić, że, w mózgu znajdują się dwie objętości płynu, krew i woda (płyn mózgowo-rdzeniowy). Krew dostarcza komórkom mózgowym energii, a woda nie. Stosunek pomiędzy tymi dwoma może i jest różny, ale całkowita objętość pozostaje stała. Kiedy czaszka zamyka się przy końcu wzrostu (wiek 8-21), mózg nie może już pulsować, ponieważ zdolność rozszerzania się błon mózgowych jest tłumiona Tętnice i naczynia włosowate nie mogą już rozszerzać się z każdą nową falą krwi, która pochodzi z serca. Stąd pewna ilość krwi wypada z mózgu i zostaje zastąpiona wodą. W tym momencie energia i spontaniczność związane z młodością maleją.
Trepanacja czaszki, czyli robienie dziury w czaszce, przywraca ciśnienie do mózgu. Tętnice i naczynia włosowate mogą się ponownie rozszerzyć, wypełniając się zwiększoną ilością krwi i wypierając taką samą objętość wody. Znaczna ilość energii, utracona wraz z dorosłością, powraca. Trepanacja jest trochę podobna do praktyki wypuszczania krwi.
Neurochirurdzy stosują trepanację czaszki w przypadku konieczności usunięcia krwiaka znajdującego się wewnątrz czaszki. Podczas zabiegu chirurgicznego lekarze przez wykonane otwory w czaszce wprowadzają dreny za pomocą, których usuwana jest zalegająca krew.
Wskazaniami medycznymi do wykonania zabiegu trepanacji czaszki jest:
- Obrzęk mózgu
- Niedowłady
- Wodogłowie
- Zaburzenia czucia i mowy
- Uszkodzenie czaszki
- Asymetria źrenic